Pagina's

dinsdag 24 december 2013

Vernederingen in de bijstand. Reactie op de Volkskrant artikelen van vandaag

24-12-2013. Reactie op de Volkskrant artikelen van vandaag

Vandaag staat in de Volkskrant een artikelenserie over de toestanden bij Herstelling Werk en Uitvoering (HWU) aan de Laarderhoogtweg in Amsterdam, waar onder verantwoordelijkheid van wethouder Van Es bijstandsgerechtigden worden tewerkgesteld met behoud van uitkering, oftewel dwangarbeid. Het comité Dwangarbeid Nee, dat in oktober een kritisch rapport publiceerde over Amsterdamse dwangarbeidprojecten, heeft meegewerkt aan de totstandkoming van de Volkskrant-artikelen.

Voor zover het comité weet, is het de eerste keer dat een journalist van een bekend landelijk dagblad is gaan graven naar de misstanden rond dwangarbeid, die individuen en organisaties de laatste jaren steeds meer naar voren brengen. Journalist Jonathan Witteman nam de tijd om alles tot op de bodem uit te zoeken. Hij interviewde dwangarbeiders die in de projecten van HWU aan de Laarderhoogtweg hadden gewerkt of die er nu werken. Sommige interviews duurden langer dan een uur. Mensen legden hun hele leven bij wijze van spreken op tafel. Alles werd opgenomen. Naar eigen zeggen heeft hij zo tientallen personen geïnterviewd, niet alleen dwangarbeiders, maar ook spreekuurmedewerkers van de Bijstandsbond, een van de groepen die meedoen aan het comité Dwangarbeid Nee, evenals Doorbraak. Verder heeft Witteman advocaten geraadpleegd die hem inzage in dossiers hebben gegeven. Tenslotte heeft hij een rondleiding gehad op de Laarderhoogtweg en de uitvoerders van het project de gelegenheid gegeven om hun visie op de gang van zaken naar voren te brengen. Het onderzoek heeft flink wat weken in beslag genomen. 

Het comité waardeert het bijzonder dat Witteman onze signalen serieus heeft genomen en dat hij van De Volkskrant-redactie de ruimte heeft gekregen om dit grondige onderzoek te verrichten, resulterend in de artikelenserie van vandaag. In die artikelen worden volgens ons veel van onze ervaringen en analyses bevestigd. In Wittemans artikelen staan reacties van leidinggevenden die in onze ogen op een onthullende manier duidelijk maken wat de ware en bewuste doelstellingen zijn van dwangarbeidtrajecten en de daarbij toegepaste methoden.

Aanvullingen

Hoeveel ruimte De Volkskrant ook geeft, het is vanzelfsprekend onmogelijk om in een paar krantenartikelen alle aspecten van de verhalen van dwangarbeiders, gerelateerd aan het werk op de Laarderhoogtweg, tot hun recht te laten komen. De sociale context van hun situatie blijft in de artikelen enigszins buiten beschouwing. Wij willen daarom als comité enkele aanvullingen naar voren brengen.

In de artikelen beweert de HWU-directeur dat dwangarbeiders zes tot negen maanden in zijn centrum blijven. Die uitspraak wordt verder niet van commentaar voorzien. Dat zou de indruk kunnen wekken dat de dwangarbeid na negen maanden is afgelopen. Niets is echter minder waar. Sommigen werken er namelijk al jaren. Witteman heeft ook mensen geïnterviewd die niet meer op de Laarderhoogtweg werken, maar in een ander dwangarbeidproject. Daaruit blijkt dat dwangarbeiders in diverse opeenvolgende reïntegratietrajecten worden rondgepompt en onder de in de artikelen beschreven omstandigheden werkzaam moeten zijn. Zo heeft hij iemand geïnterviewd die eerst werd verplicht om in het Amsterdamse Bos te werken, daarna in de keuken op de Laarderhoogtweg aan de slag moest en nu in een traject op de Zeehoeve zit. Een andere geïnterviewde werkt nu enkele weken op de Laarderhoogtweg, maar heeft eerder een jaar via “een participatiebaan” gewerkt.  Met andere woorden: na negen maanden worden bijstandsgerechtigden doorgestuurd naar weer een ander dwangarbeidtraject. 

De HWU is echt bedoeld als schrikbeeld voor bijstandsgerechtigden die elders als dwangarbeider werken en die met hun klantmanager discussiëren en van mening verschillen over wat er zou moeten gebeuren. “Je moet meewerken, anders stuur ik je naar de Laarderhoogtweg!”, dat krijgen bijstandsgerechtigden vaak te horen. De eerdergenoemde man die een jaar via “een participatiebaan” had gewerkt, was na die periode wat gaan tegensputteren bij zijn klantmanager. Hij klaagde er terecht over dat hij zo niet aan het betaalde werk kwam en dat het bedrijf waar hij dwangarbeid verrichte, hem niet in dienst wou nemen. Daarop vonden er met zijn 'baas' onderhandelingen plaats over verlenging van “het participatiecontract”. Hij zou eerst nog eens drie maanden met behoud van uitkering moeten werken, zo eiste men. En daarna zou men wel verder zien. Toen hij daartegen protesteerde, werd hij door zijn klantmanager afgeblaft met: “Ga jij maar naar de Laarderhoogtweg!”

 Geen contract

Tegen de deelnemers aan dwangarbeidprojecten wordt in het eerste gesprek gezegd: “Je moet hier 6 weken werken”. Maar in het tweede gesprek krijgen ze te horen: “Je moet hier een half jaar werken”. En in het derde gesprek of in de loop van het traject verandert dat in: “Je moet hier werken tot je een betaalde baan hebt”. Steeds worden de afspraken veranderd. De dwangarbeiders worden vernederend bejegend en krijgen geen kans om langs andere wegen aan betaald werk te komen. Ze krijgen geen contract met afspraken. Mondelinge uitlatingen blijken niets waard te zijn. Uit de reacties van ambtenaren op de Laarderhoogtweg valt op te maken dat het om doelbewust beleid gaat. Een van de geïnterviewde ambtenaren meldt dat dwangarbeiders moeten leren om op tijd te komen en om te leren werken. De bedrijfssituatie wordt zo volledig mogelijk nagebootst. Ze moeten “werknemersvaardigheden” ontwikkelen.
Dat betekent dat bijstandsgerechtigden moeten “leren” om bevelen op te volgen, zonder verdere uitleg, waarbij ze ook nog eens onbeschoft worden behandeld. Ze moeten “leren” om te werken in een rechteloze positie, waarbij 'bazen' in het ene gesprek melden dat ze afspraken met hen willen maken die in het volgende gesprek helemaal niet blijken te zijn nagekomen. Een positie ook waarbij weinig tot niets op papier staat en bijstandsgerechtigden zijn overgeleverd aan de grillen van ambtenaren. De dwangarbeiders moeten ook nog “leren” dat ze voor leugenaar worden uitgemaakt, omdat nooit wordt geloofd dat ze ziek zijn. Ze moeten “leren” dat hun 'baas' hen zoveel mogelijk onder druk gaat zetten om toch te komen werken. Omdat Witteman de context van de dwangarbeiders wat te weinig weergeeft, wordt niet duidelijk dat sommigen al langer ziek zijn of in hun leven met bijzondere sociale en andere omstandigheden te maken hebben, nog voordat ze aan een dwangarbeidtraject beginnen. Die omstandigheden zullen de HWU en de gemeentelijke Dienst Werk en Inkomen (DWI) een zorg zijn. De bijstandsgerechtigden moeten immers “leren” om toch te komen werken. Met hun privé-omstandigheden wordt vaak geen rekening gehouden. De leidinggevenden op de Laarderhoogtweg bootsen een bedrijfssituatie na die van het ellendigste en miserabelste soort is. Uitbuiting en overheersing is blijkbaar wat bijstandsgerechtigden moeten “leren” te aanvaarden. Ze moeten “leren” om respectloos te worden behandeld en een onderbetaald baantje te krijgen, op het absolute minimum, waar ze de hele week voor moeten werken en waarbij ze nog steeds zijn aangewezen op de 

Voedselbank.

Als ze dat allemaal “geleerd” hebben, dat wil zeggen: ingestampt hebben gekregen, dan zullen ze spoedig uitstromen naar werk in een schoonmaaksector of de thuiszorg. Althans, dat is de theorie, die geheel in overeenstemming is met de neo-liberale leugen dat betaald werk voor het opscheppen ligt, als je maar wilt. In de praktijk komt daar niets van terecht. Veel mensen blijven ook na het traject aan de Laarderhoogtweg in de uitkering hangen of weten tijdelijk aan de druk te ontsnappen. Een van de geïnterviewden heeft een kleine erfenis gekregen en heeft daarom even geen uitkering meer. Het verloop onder de dwangarbeiders is groot. Ze worden ziek van de toestanden op de Laarderhoogtweg, en degenen die het wel volhouden, moeten soms jaren verplicht onbetaald blijven werken of worden uitzichtloos van het ene met de Laarderhoogtweg vergelijkbare traject naar het andere gestuurd. Veel mensen blijven in de bijstand zitten. Wat in de artikelen ook niet wordt genoemd, is dat bijstandsgerechtigden echt worden gedwongen om de maximale periode op de Laarderhoogtweg te verblijven. Ze moeten het traject volledig uitzitten, op straffe van stopzetting van hun uitkering. Willen ze naar een ander reïntegratiebedrijf gaan of willen ze een opleiding 
volgen, dan worden ze daarin tegengewerkt. Dat mag blijkbaar niet.

Trede drie

In de artikelen vertelt de HWU-directeur dat de bijstandsgerechtigden die gedwongen worden tewerkgesteld, op “trede drie” zitten. Ze zouden nog wel “toeleidbaar” zijn naar de arbeidsmarkt, maar ze zouden daarbij wel “werknemersvaardigheden” moeten aanleren. Aan de ene kant worden bijstandsgerechtigden naar de Laarderhoogtweg gestuurd die door lichamelijke, geestelijke of sociale omstandigheden niet kunnen werken, maar wel onder druk worden gezet om dat toch te doen. Die groep hoort volgens de regels van “de participatieladder” in feite thuis op “trede twee”. Aan de andere kant hebben veel bijstandsgerechtigden juist wel betaald gewerkt, soms jarenlang. Ze zijn gewend om altijd vroeg op te staan en hebben veel werkervaring. Toch moeten ook zij “werknemersvaardigheden” aanleren. Ze horen in feite thuis op “trede vier”, met het label “kansrijk op de arbeidsmarkt”. Maar toch worden ze ingedeeld op “trede drie”, dus met de verplichting om “werknemersvaardigheden” aan te leren. Dat past ook in het beleid. Deze mensen moeten namelijk “leren” om hun ambities bij te stellen (lees: te verlagen). Ze moeten ervan doordrongen raken dat een leuke baan er voor hen niet meer inzit, hoewel ze daar nog wel de kansen voor hebben. Dat overkomt veel werkzoekenden.

Een voorbeeld. Een zeer actieve alleenstaande moeder moet na een moeilijke scheiding op de Laardehoogtweg gaan wassen en strijken. Ze verricht op vrijwillige basis een heleboel nuttige activiteiten op de school van haar kinderen. Ze draait de tussenschoolse opvang en is altijd beschikbaar als de school ondersteuning nodig heeft. Maar ze wordt door ambtenaren verplicht tot wassen en strijken. Als er voor- en naschoolse opvang is, dan mag ze haar kinderen niet meer zelf naar school brengen. En de ontoereikende vergoeding voor die opvang heeft tot gevolg dat ze een deel daarvan zelf moet ophoesten. Door de dwangarbeid verliest ze dus zelfs een deel van haar inkomen. Ze mag op woensdag geen vrije dag nemen, omdat vrijdag standaard de vrije dag is. Ze wil graag klasse-assistent worden en de opleiding daarvoor op eigen kosten gaan doen. Daar sluit haar vrijwilligerswerk prima bij aan. Als ze vraagt of ze via “een participatiebaan” klasse-assistent kan worden,  dan krijgt ze te horen: “Nee, dat kan niet, want we weten niet of u werknemersvaardigheden heeft”. De DWI-contactpersoon weigert bovendien om bij haar eerdere werkgevers en bij de school waar ze actief is, te informeren naar haar “werknemersvaardigheden”. Zonder bewijs wordt meteen maar aangenomen dat die vaardigheden ontbreken. In de denkwereld van dit soort klantmanagers is dat volkomen logisch. Alleen al het feit namelijk dat ze met tegenvoorstellen komt, in plaats van het Laarderhoogtweg-traject klakkeloos te aanvaarden, betekent volgens de managers op zichzelf al dat ze de “werknemersvaardigheden” nog broodnodig moet aanleren. Oftewel: ze moet nog “leren” gehoorzamen. Daarom vindt zo'n klantmanager het ook niet nodig om nader onderzoek in te stellen. Zo kan het dus gebeuren dat mensen met een arbeidsverleden van tientallen jaren, die geen moeite hebben met “het arbeidsritme”, op “trede drie” belanden.

In de ogen van de uitvoerders aan de Laarderhoogtweg is de situatie van de alleenstaande moeder niet belachelijk of onrechtvaardig. De “werknemersvaardigheid” die ze nog niet bezit, gaat erom dat ze nog moet aanvaarden dat ze genogen dient te nemen met geestdodend, zwaar en onderbetaald flexwerk, zonder uitzicht op iets beters. Ze moet “leren” om zich erbij neer te leggen dat ze wordt afgeblaft en gekoeioneerd. De essentie van het gemeentelijke beleid wordt uitgedrukt in een reactie van de DWI, die in de Volkskrant-artikelen is opgenomen: “Hierbij is het besef belangrijk dat een toekomstige baan vaak niet voor honderd procent bestaat uit de meest uitdagende werkzaamheden, maar dat het wel een opstap naar zo'n (droom)baan kan zijn.” De clou is vanzelfsprekend dat het slechts voor enkelingen een opstap naar een wat leukere baan zal zijn. Duizenden bijstandsgerechtigden en flexwerkers accepteren hun beroerde situatie tegen wil en dank, omdat ze hopen en de illusie hebben dat ze bij die enkelingen zullen behoren. Dat is de ideologische worst die hen wordt voorgehouden. Maar voor duizenden en nog eens duizenden zal die droombaan er nooit komen.

Piet van der Lende

maandag 16 december 2013

Geen uitstel maar afstel van de plannen met de bijstand van staatssecretaris Klijnsma

Vanochtend om 9:30 uur hebben ongeveer vijftig actievoerders gedemonstreerd bij de ingang van de Tweede Kamer in Den Haag tegen de bijstandsmaatregelen van staatssecretaris Jetta Klijnsma die vanuit de maatschappij veel negatieve reacties hebben opgeroepen. Het initiatief voor de actie werd genomen door de FNV en het comité Dwangarbeid Nee in Amsterdam. Er waren mensen uit het hele land gekomen, onder ander uit Ede, Utrecht, Leiden en Amsterdam.

Aanwezige Tweede Kamerleden gaven aan dat de maatregelen te ver gingen en sommigen wilden de maatregelen afgeschaft hebben.Na afloop kwam onder meer Doorbraak-activist Rachid aan het woord op Radio 1, vanaf 10:30 uur. Men stelde dat er uitgebreid over gepraat moet worden. Het Kamerdebat vandaag duurde dertien uur. Men zei dat nu nog, in december, een beslissing nemen te snel is. Daarom denkt men het debat op 14 januari te zullen voortzetten. Of de maatregelen dan nog op 1 juli kunnen ingaan, is onzeker. Eerst wilde politiek Den Haag de maatregelen snel door de Kamer loodsen, het liefst nog in december. Zelfs PvdA-Kamerlid John Kersten kondigde aan dat hij een motie zal indienen om verdringing van bestaande betaalde arbeid door dwangarbeid te voorkomen. Verder komen er wijzigingsvoorstellen voor wat betreft de kostendelersnorm, de generieke tegenprestatie, en het vrijwilligerswerk verrichten in ruil voor de uitkering.

In de afgelopen maanden zijn veel acties gevoerd tegen het nu al bestaande werken voor de uitkering, door de actievoerders dwangarbeid genoemd. Doorbraak, lokale FNV-groepen en groepen uitkeringsgerechtigden van de aangesloten bonden, het comité Dwangarbeid Nee, SP-afdelingen en veel anderen kwamen individueel of in groepen in verzet. En op internet hebben veel bijstandsgerechtigden via de sociale media politici bestookt, zoals Diederik Samson die veel boze tweets heeft ontvangen van bijstandsgerechtigden die het water nu al tot de lippen staat. Op Facebook ontstonden discussiegroepen over de misstanden op het gebied van dwangarbeid, werden argumenten ertegen uitgewisseld en legden mensen contact met elkaar. Er werd een reeks zwartboeken gepubliceerd over de misstanden bij het werken met behoud van uitkering op dit moment. Spandoek. De nieuwe maatregelen van Klijnsma, waarbij dit dwangarbeidsysteem nog wordt uitgebreid en waarbij drie maanden uitsluiting van de uitkering kan volgen bij geringe ‘overtredingen’, en de kostendelersnorm, waarbij mensen met een minimuminkomen er honderden euro’s op achteruitgaan, konden dan ook op felle protesten rekenen. Advocaten voerden met succes procedures tegen ten onrechte opgelegde strafkortingen.

Geen uitstel maar afstel.

Het Tweede Kamer-debat vindt op dit moment plaats en het is nog onzeker wat de uitkomst zal zijn. Ze neigen ernaar langer de tijd te nemen voor discussie, en de maatregelen wat te verzachten vanwege alle maatschappelijke druk. Maar we zijn er nog lang niet. Geen uitstel maar afstel! Weg met de stigmatiserende plannen van Klijnsma tegen bijstandsgerechtigden, plannen die geïnspireerd lijken door bevooroordeelde borrelpraat tegen werklozen die vooral opgeld doet bij grote rechtse politieke partijen en hun sympathisanten, zoals de VVD, het CDA, D’66 en de PVV.

Piet van der Lende

zaterdag 14 december 2013

AMC laat medisch specialisten met behoud van uitkering werken

Medisch speciaslisten worden in steeds meer ziekenhuizen met behoud van uitkering en ontduiking van de CAO aan het werk gezet.

Jonge medisch specialisten werken steeds vaker voor niets. Het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Amsterdam wil werkloze medisch specialisten met behoud van uitkering aan het werk zetten. In het Zuid-Hollandse Rijnland Ziekenhuis werken al langer twee jonge orthopeden zonder salaris. Het AMC en Rijnland zien het als een soort stage voor werkervaring.  In de Volkskrant wordt na gesprekken met medisch specialisten  geconcludeerd dat deze constructie vaak voorkomt.

Er is een overschot aan medisch specialisten. Dit komt omdat er veel worden opgeleid, maar ook vanwege de crisis. Mensen gaan vanwege hun eigen risico minder naar de specialist.

Uit een enquête van de Jonge Specialist bleek eerder dit jaar dat tientallen jonge specialisten in ziekenhuizen werken tegen lagere inkomens dan de cao voorschrijft.

Volgens Bas Hammer bestuurslid van de beroepsvereniging voor Jonge specialisten is de constructie van het AMC een doodsteek voor arbeidsplaatsen.


woensdag 11 december 2013

Actie maandag 16 december in Den Haag tegen dwangarbeid en kostendelersnorm

Oproep manifestatie Den Haag

Op maandag 16 december komen we om 09.30 uur samen bij het Binnenhof ingang Tweede Kamer op Het Plein om te protesteren tegen de aanstaande wetswijzigingen in de Wet Werk en Bijstand. De Tweede Kamer behandelt op deze dag deze voorgestelde wetswijziging. Op ludieke wijze zullen wij de gevolgen in beeld brengen. Het initiatief voor de actie is genomen door de FNV en het Comite Dwangarbeidnee in Amsterdam.

In veel gemeentes is het bijstandsregime al asociaal streng en deze wetswijzigingen gaan het nog verder aanscherpen en over het hele land uitrollen.
De wet zoals die nu is, zorgt al voor meer werkloosheid omdat bijstandsgerechtigden gedwongen worden te werken zonder salaris.
Het is nu al zo dat het contract van bijvoorbeeld thuiszorgmedewerkers niet verlengd wordt omdat de zorginstellingen bijstandsgerechtigden zonder salaris inzetten.
Duizenden thuiszorgmedewerkers verliezen zo hun baan en belanden in de bijstand. Vervolgens moeten ze van de gemeente weer in een verzorgingstehuis werken, maar nu zonder salaris.
Dit gebeurt ook in andere sectoren zoals in de groenvoorziening en in het openbaar vervoer. Dit heet verdringing.
Het is ook valse concurrentie omdat bijvoorbeeld hoveniersbedrijven geen opdrachten van gemeentes kunnen krijgen. De gemeentes hebben immers bijstandsgerechtigden zonder salaris ingezet in het groen.

De wetswijziging wil deze zogenaamde tegenprestatie verplicht stellen voor alle gemeentes.
Verder wil de wetswijziging het mogelijk maken om de bijstandsuitkering drie maanden te stoppen als de klantmanager van mening is dat de bijstandsgerechtigde bijvoorbeeld lelijke kleren heeft. De bijstandsgerechtigde is dan overgeleverd aan de willekeur van de ambtenaar en kan er niets tegen doen. Drie maanden is niet toevallig ook de maximale periode waarover iemand een betalingsachterstand mag hebben voordat bijvoorbeeld de energie wordt afgesloten. Sterker nog, bewoners worden bij een huurachterstand van drie maanden het huis uitgezet.

Ook wil de regering een zogenaamde kostendelersnorm invoeren. De regering beweert dat dit eerlijk is omdat als er bijvoorbeeld twee mensen met elk een eigen inkomen op hetzelfde adres wonen, zij heus wel samen de huur kunnen opbrengen, maar zij kiest te vergeten dat de huurkosten al gedeeld worden omdat de huurtoeslag bij twee inkomens verlaagd wordt. Er is in de praktijk dus al een soort kostendelersnorm voor de huur via de huurtoeslag. Andere kosten worden bij een huishouden met meerdere personen juist alleen maar hoger.   

De voorgestelde kostendelersnorm betekent ook dat de uitkering van iedereen die in hetzelfde huis woont, wordt verlaagd. Dit geldt niet alleen voor een bijstandsuitkering, maar ook voor bijvoorbeeld een AOW-pensioen en een nabestaandenpensioen. Wanneer bijvoorbeeld een inwonend kind een bijstandsuitkering heeft, wordt de bijstandsuitkering van het kind met 202 euro verlaagd en het AOW-pensioen van de moeder met 283 euro. Dit inwonende kind kan op zijn beurt een strafkorting van 100 procent krijgen voor drie maanden wanneer de uitvoerende ambtenaar van mening is dat het kind bijvoorbeeld een slechte sollicitatiebrief heeft geschreven. Het nabestaandenpensioen blijft gedurende die periode van drie maanden op hetzelfde verlaagde niveau. Hiermee wordt niet alleen de bijstandsgerechtigde gedupeerd, maar ook de moeder en haar eventuele minderjarige kinderen. Huisuitzetting dreigt ook hier.
Zo zijn er nog veel meer gevallen waar mensen ontzettend hard getroffen worden door de huidige wetgeving en nog harder getroffen gaan worden door deze nieuwe wetswijzigingen.

Iedereen wordt slachtoffer van deze wetswijziging:
- mensen met een uitkering gaan er honderden euro's op achteruit en worden verder de     armoede in gedrukt;
- werkenden kunnen hun baan verliezen aan verdringing en salarissen komen onder druk te staan;
- ondernemers gaan failliet door valse concurrentie.

Kom dus allemaal om te protesteren tegen dit asociale voorstel.
Voor meer informatie:
comite Dwangarbeidnee

maandag 2 december 2013

Oproep voor actie in Amsterdam donderdag 5 december

Oproep

Donderdag 5 december om 08.30 uur gaat het Comité Dwangarbeidnee actie voeren in en bij het stadhuis van Amsterdam ingang Zwanenburgwal bij het standbeeld van Spinoza. Vanaf ongeveer 9 uur vindt de vergadering plaats van de gemeenteraadscommissie Werk en Inkomen. Agendapunt 24, dat behandeld wordt om ongeveer half 11 gaat over een brief die wethouder Van Es aan de gemeenteraad gestuurd heeft, waarin zij onder andere stelt dat het werkproject in het Amsterdamse Bos een prachtig traject is, waar werkzoekenden alle faciliteiten krijgen en goed begeleid worden. Omdat de werkelijkheid die wij gezien en ervaren hebben tegenovergesteld is, gaat het Actiecomité Dwangarbeidnee de wethouder de Jokkebrok trofee overhandigen en er zullen 4 insprekers zijn, die de beweringen van Van Es zullen hekelen. Komt allen!

woensdag 27 november 2013

Persbericht Bijstandsbond Amsterdam. Woensdag 27 november 2013 Aanscherping Wet Werk en Bijstand en andere sociale zekerheidswetten


  
Het kabinet van VVD en PvdA is van plan om uitkeringsgerechtigden per 1 juli 2014 nog harder aan te pakken. Althans dat staat in het wetsvoorstel Wet maatregelen Wet werk en bijstand dat donderdag 28 november a.s. besproken zal worden in een zogenaamd rondetafelgesprek tussen Tweede Kamerleden en insprekers. Ook Jacques Peeters van de Bijstandsbond Amsterdam zal inspreken. De Bijstandsbond is een belangenorganisatie van mensen met een minimuminkomen. Via de wekelijkse spreekuren zijn wij heel goed op de hoogte van wat er leeft bij uitkeringsgerechtigden. Dit wetsvoorstel zal in onze ogen dan ook heel wat ellende teweegbrengen bij de direct betrokkenen. In plaats van werkzoekenden instrumenten aan te bieden dat hun helpt bij hun moeizame tocht naar betaald werk, worden ze weggezet als profiteurs, die keihard moeten worden aangepakt. De kritiek van de Bijstandsbond kunt u terugvinden in het zogenaamde position paper dat u kunt openen door toegevoegde bijlage aan te klikken. Het rondetafelgesprek vindt plaats in het Tweede Kamer gebouw en wel in de Troelstrazaal te bereiken via Plein 2 en zal beginnen om 14.00 uur
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de heer Jacques Peeters, spreekuurmedewerker en ervaringsdeskundige van de Bijstandsbond.

Position paper Bijstandsbond in word

Position paper Bijstandsbond in pdf

zondag 17 november 2013

manifestatie over de veranderingen in de bijstand

Op woensdagavond 20 november om 19.30 uur organiseren de Bijstandsbond en de Wereldse Wijk in Amsterdam West een bijeenkomst met als thema de actuele ontwikkelingen met betrekking tot de bijstand en de bedoelingen van de nieuwe Participatiewet die de bijstand gaat vervangen.

De bijeenkomst wordt gehouden in de ruimte van  de Stichting Bewoners Platform Oud West (SBOW) 1e Helmersstraat 106 M  te Amsterdam 

Inleidingen van Sofie Meekel en Marc van Hoof, advocaten van het advocatenkantoor VHM Advocaten die nauw samenwerken met de Bijstandsbond. Zij zullen de recente maatregelen in het kader van de bijstand behandelen en een blik vooruit werpen op hoe de nieuwe Participatiewet, die de bijstand gaat vervangen eruit komt te zien. Staatssecretaris Klijnsma heeft een reeks van maatregelen in een wijziging van de bijstandswet aangekondigd, die 1 juli 2014 ingaan. Er bestaat de nodige verwarring onder bijstandsgerechtigden in hoeverre de maatregelen nieuw zijn en wat in feite al door gemeenten wordt uitgevoerd. Op deze avond proberen we daarin duidelijkheid te verkrijgen. Daaronder:

  • De invoering van de kostendelersnorm, waardoor duizenden uitkeringsgerechtigden die onder diverse sociale verzekeringswetten vallen er honderden euro's op achteruit zullen gaan. (AOW-ers, WWB-ers, Wajongers, etc.) Woont u in bij moeder dan gaat bijstandsuitkering €202 omlaag en de AOW van uw moeder nog eens €283. Alleenstaande in de bijstand met thuiswonend werkend kind wordt per 1-1-14 €202 euro gekort op zijn uitkering. Twee Zussen in de AOW die wonen op zelfde adres leveren per 1 juli volgend jaar circa €250 in vanwege de kostendelersnorm. Twee samenwonende personen, beiden AOW en geen partners gaan er door de kostendelersnorm 566 euro per maand op achteruit.
  • mensen eerst vier weken naar een baan te laten zoeken voor ze recht krijgen op bijstand en hun het recht daarop te ontnemen als ze de zoektocht onvoldoende kunnen aantonen.
  • verplicht invoeren van een tegenprestatie voor alle bijstandsgerechtigden in alle gemeenten
  • Wie zich naar het oordeel van de klantmanager niet gedraagt, of naar het oordeel van de klantmanager slordig gekleed is, krijgt drie maanden geen uitkering meer.
  • Strafmaatregelen voor bijstandsontvangers worden strenger en landelijk voorgeschreven.
  • als er naar het oordeel van de uitkeringsinstantie sprake is van misdragingen jegens uitvoerende instanties en hun functionarissen tijdens het verrichten van hun werkzaamheden wordt de uitkering drie maanden ingehouden. 'A-sociaal gedrag' speelt daarbij een rol.
  • Op het naar het oordeel van de uitkeringsinstantie niet voldoen aan de informatieplicht staat drie maanden inhouding van de uitkering. Vele onschuldigen zullen hierdoor worden getroffen. Veel mensen zijn zich er met de ingewikkelde regels die voortdurend veranderen niet van bewust dat ze een detail hadden moeten melden.
Tevens zal besproken worden wat we hiertegen kunnen doen en zal de informatiegids voor de minima op 20 november worden gepresenteerd. Het is een website met tips en informatie voor mensen met een minimuminkomen over hoe te overleven in deze tijd van bezuinigingen. De gids kent drie soorten tips:  algemene tips die voor alle inwoners van Nederland gelden, tips voor inwoners van Amsterdam en in het bijzonder tips voor inwoners van Amsterdam West. Het website adres is http://www.overlevingsgids.net maar er is ook een applicatie voor android telefoons die kan worden gedownload in de Google Play Store. Trefwoord: bijstandsbond of overlevingsgids.

Voor meer informatie:
Bijstandsbond
020-6898806
info@bijstandsbond.org






vrijdag 15 november 2013

Voor Annemarie van Hinsberg van MOVISIE is het flutrapport van Klijnsma over dwangarbeid een feestje der herkenning:

Tegenprestatie in de praktijk
Artikel,
14 november 2013


'Ik vind het positief dat de bijstandsgerechtigde ook zelf ideeën aandraagt. Of dat de gemeenten keuzemogelijkheden bieden voor het verrichten van maatschappelijk nuttige activiteiten als tegenprestatie voor de uitkering.’ Zo presenteerde staatssecretaris Klijnsma het rapport 'Voor wat hoort wat’ aan de Tweede Kamer op 12 november 2013. Het onderzoeksrapport beschrijft hoe gemeenten de tegenprestatie in de praktijk uitvoeren. MOVISIE ondersteunt de aanbeveling en pleit voor extra aandacht in begeleiding en waken voor sanctionering.

Eerst de cijfers: Ongeveer een kwart van de 148 onderzochte gemeenten is bezig de tegenprestatie toe te passen in de praktijk. Voor Annemarie van Hinsberg van MOVISIE is het rapport een feestje der herkenning:

Lees meer


maandag 4 november 2013

Dwangarbeid in Amsterdam nog erger dan gedacht

Samenvatting van het rapport

Het Amsterdamse actiecomité Dwangarbeid Nee presenteerde tijdens het Amsterdamse vakbondscafé van 25 oktober een rapport met de lange titel “Rapport over arbeidsbemiddeling, vrijwilligerswerk en dwangarbeid in de gemeente Amsterdam. Een verslag van ervaringen met de ‘stille revolutie’ in de tweede helft van 2012 en in 2013” (pdf). Op de spreekuren van belangenorganisaties, bij strijdorganisaties als Doorbraak en bij vakbonden komen schrijnende verhalen binnen over misstanden die heersen in de dwangarbeidsprojecten. Slechte werkomstandigheden, intimidatie, vernederingen, dreiging met stopzetting van de uitkering als men niet constant naar de pijpen van de werkmeesters danst, en vaak zelfs daadwerkelijke kortingen of stopzettingen van de uitkering voor de meest futiele ‘overtredingen’ van de zeer strenge regels. In dergelijke projecten leert men vaak niets en ze dragen dan ook op geen enkele manier bij aan de kansen op de arbeidsmarkt. Wel verdienen anderen aan de arbeid van uitkeringsgerechtigden.

Lees meer......

zondag 3 november 2013

Waarom komen de werklozen niet in opstand?

Een prangende vraag nu de werkloosheid zowel landelijk als in Twente schrikbarende vormen aanneemt. In absolute cijfers zijn we al lang de horroraantallen gepasseerd die de crisis van de jaren tachtig voortbracht. Maar anders dan toen blijven massale protesten uit.

Lees meer op http://grotewoorden.tctubantia.nl/onder-het-maaiveld/werkloos-maar-niet-opstandig/

En reageer daar!

Verdringing van betaald werk door dwangarbeid in de praktijk: Staatsbosbeheer

In een Volkskrant artikel van 12 december 2012 wordt duidelijk, dat Staatsbosbeheer moet bezuinigen en dat er daarom 200 medewerkers worden ontslagen. De organisatie gaat vanaf eind 2012 200 van de 1000 banen schrappen. Men hoopt, dat dit kan gebeuren door natuurlijk verloop.

Uit het Volkskrant artikel:
'Ook het 'bestellen' van een boswachter is in de toekomst niet langer gratis. Aan zijn natuuradvies, een excursie of deelname aan een evenement hangt in het vervolg meestal een prijskaartje. Daarnaast laat Staatsbosbeheer eenvoudige beheerstaken uitvoeren door mensen uit instellingen of uit de dagbesteding'.


Lees het hele artikel: http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3362117/2012/12/12/Staatsbosbeheer-schrapt-200-banen.dhtml

Op 26 juni 2013 blijkt uit een bericht van RTV Oost oa, hoe Staatsbosbeheer de noodzakelijke werkzaamheden in de natuurgebieden vorm wil geven.

In Hardenberg worden tien werklozen met een uitkering aan het werk gezet bij recreatieplas De Oldemeijer. Ze vegen en onderhouden de paden en ruimen rommel op. Het is een samenwerking tussen Staatsbosbeheer en het Dienstenbedrijf van de gemeenten Ommen en Hardenberg. Staatsbosbeheer kan de hulp goed gebruiken en de werklozen krijgen er werkervaring bij. Van de werklozen wordt verwacht dat ze het werk aannemen. Doen ze dat niet, dan kan de gemeente als uiterste middel besluiten om te korten op de uitkering.

Bekijk de video in HD op YouTube.
http://www.rtvoost.nl/nieuws/default.aspx?nid=165211&cat=1&rubriek=3&o=1

vrijdag 1 november 2013

KNV Taxi roept gemeenten op te stoppen met social return


Wethouder Van Es van Amsterdam tekent convenant met BAM.
Duurzaam samenwerken.
KNV Taxi roept gemeenten op te stoppen met social return
Gepubliceerd op 25-10-2013 om 08:30

http://www.taxipro.nl/contractvervoer/2013/10/25/knv-taxi-roept-gemeenten-op-te-stoppen-met-social-return/

Als gemeenten een taxi-aanbesteding uitvoeren, moeten ze stoppen met de verplichting voor taxibedrijven om mensen met een uitkering aan te nemen; het zogenaamde ‘social return’. En anders zou er een grens van 3 tot 5 % gesteld moeten worden van het chauffeursbestand. Daartoe roept brancheorganisatie KNV de Vereniging Nederlandse Gemeenten (VNG) op. Anders leidt het er alleen maar toe dat taxibedrijven hun vaste personeel ontslaan, waardoor zij werkloos worden. Onder de streep is dan niemand aan een baan geholpen.

“Steeds vaker wordt in bestekken eisen gesteld over het in dienst nemen van mensen die in een uitkeringssituatie zitten en voor wie het lastig is betaald werk te vinden”, schrijft voorzitter Jan Zaaijer namens KNV Taxi.
Taxi-ondernemers

Tot op zekere hoogte kunnen de aangesloten taxi-ondernemers dat begrijpen. De taxi-sector kent immers al jaren een netto-instroom van medewerkers die een arbeidshandicap hebben. “Ook nemen onze leden veel mensen in dienst die bij andere werkgevers met (vervroegd) pensioen gingen”, meldt KNV. Zij zijn zeer geschikt voor het verrichten van zorgvervoer.

De brancheorganisatie ziet echter de laatste jaren een toename van in het percentage nieuwe medewerkers die uit een uitkeringssituatie komen dat volgens de bestek-eisen moet worden aangenomen. Als gevolg van zware bezuinigingen op het zorgvervoer door decentrale overheden, maar ook door awbz-instelllingen, daalt bovendien de vervoersvraag.
Vast personeel

“Deze combinatie van factoren leidt ertoe dat onze leden vast personeel moeten ontslaan, om te kunnen voldoen aan de eisen binnen de nieuwe vervoersopdrachten”, zegt Zaaijer. Deze vaste medewerkers, vaak 55-plussers en niet in het bezit van veel diploma’s, kunnen moeilijk ander werk vinden en zullen ook vaak met een uitkering eindigen.

Een bijkomend probleem is dat ‘social return’ de bepaling in de CAO Taxivervoer doorkruist, die stelt dat chauffeurs het werk dat na een aanbesteding naar een andere vervoerder gaat, moet kunnen volgen met behoud van arbeidsvoorwaarden.
Doelgroepen

“Aan het eind van de dag is niemand extra aan werk geholpen, gaat ervaring in het omgaan met speciale doelgroepen verloren, bestaat er dus een gerede kans dat cliënten gemiddeld genomen iets minder goed worden bediend en, tenslotte, zijn de ontslagen chauffeurs met lage kansen op de arbeidsmarkt stress en verdriet aangedaan”, waarschuwt Zaaijer.

Ook zonder een verplichting tot social return zal de taxisector een netto-instroom kennen van mensen met een zekere afstand tot de arbeidsmarkt, verwacht KNV. “Dit brengt het grote aandeel van deeltijdfuncties en de voorkeur van werkgevers voor chauffeurs met levenservaring met zich mee.”
Social return

Daarom roept KNV de gmeenten op te stoppen met de verplichting tot social return bij aanbestedingen. Zeker de komende twee jaar, waarin de vervoersvolumes nog verder gaan dalen. “Social return als verplichting, of als aspect waarop punten kunnen worden verdiend in de aanbesteding, zou achterwege moeten blijven. Of tot 3 a 5% van het chauffeursbestand moeten worden beperkt”, aldus de KNV Taxi-voorzitter.

Bart Pals
Onderwerpen: aanbesteding, KNV, social return, taxibedrijf, taxichauffeur, VNG

in
Share

4
6 reacties op “KNV Taxi roept gemeenten op te stoppen met social return”
27.10.13 | 14:21 | Henk Mullem

he he eindelijk een actie van Werkgevers zijde,om het rondpompen van mensen met een rugzakje (subsidie=geld) te minimaliseren,waardoor het onder kostprijs inschrijven op concessies ook minder zou moeten worden en concurrentie weer dat wordt wat het moet wezen namelijk met gezond verstand zaken doen.
vriendelijke groet Henk van Mullem
31.10.13 | 09:42 | Duco Douwstra

Voor de invoering van de chauffeursexamens kwamen afgestudeerde goed opgeleide mensen of studenten tijdelijk op de taxi rijden.Daarna moesten vaak langdurig werkeloze niet gemotiveerde “chauffeurs” met subsidies en kostbare examens aangenomen worden, de goede niet te na gesproken. Maar we zijn er niks mee opgeschoten en ik denk dat we ook daarmee weer het tegenovergestelde bereikt hebben.Zoals met alles wat de ambtenaren bedenken, maar moeten we ons daarbij neerleggen?kom op de barricade!
31.10.13 | 10:21 | Frank Boxtel

De aard van de mens en diens belangen belemmeren hem voortdurend om de dingen te doen die goed zijn voor velen. Het stoppen van ‘social return’ zal de prijsdruk en de aantasting van kwaliteit en arbeidsomstandigheden niet stoppen. Omdat 80% van de vraag uit contractvervoer bestaat dan kun je niet zonder. Biedt je weerstand door riskant in te schrijven dan ervaren we samen de pijn die daarmee gepaard gaat. Barricades zien we al lang niet meer. Wel ludieke acties maar grappig is het allemaal niet.
31.10.13 | 11:49 | JE VE AA

Natuurlijk Frank van Boxtel, maar het personeelsbestand van Quattrotax bestaat dan ook voornamelijk uit dit soort mensen, die door jullie worden geschoold, na 3 maanden opleiding weer de straat op gaan zodat er weer een nieuwe goedkope ploeg aan de gang kan, prijsdruk veroorzaken bedrijven als Quattrotax zelf.
31.10.13 | 12:52 | jan

het is te gek voor woorden, mensen met een vaste baan ontslaan, en iemand die er eigenlijk helemaal geen zin in heeft mensen laten vervoeren
01.11.13 | 00:23 | A mper

Overigens leuk dat dhr Zaaijer aanhaalt dat vanwege de social return ontslagen chauffeurs stress en verdriet wordt aangedaan…. Naar mijn bescheiden mening behoeven chauffeurs niet te wachten tot aan hun ontslag om ten prooi te vallen aan stress en verdriet…Daar heeft het povere resultaat van de cao onderhandelingen al voor gezorgd..
Reageer ook

donderdag 31 oktober 2013

Protest loont: Amsterdamse bijstand wordt niet tijdelijk

Gisteravond hebben activisten van de Bijstandsbond en Doorbraak samen met de SP en de FNV (allen verenigd in het comité DwangarbeidNee) weten te voorkomen dat het Amsterdamse gemeentebestuur gaat kijken in hoeverre bijstand in de toekomst tijdelijk gemaakt kan worden. Hieronder een persoonlijke impressie over de gang van zaken door Piet van der Lende van de Bijstandsbond en Doorbraak. In het kader lees je de tekst van de inspraakbeurt van Rachid van Doorbraak.

Het leven is een groot tijdelijk misverstand

Enige tijd geleden bleek dat in de ontwerpbegroting van de gemeente Amsterdam een passage was opgenomen over de invoering van een tijdelijke bijstand. Vooral viel op de zinsnede “het college nu echter het tijdelijke karakter van de bijstand als vangnetfunctie wil benadrukken door te laten onderzoeken of en zo ja, voor welke klanten, de bijstand tijdelijk kan worden toegekend op basis van een inschatting vooraf van de maximale uitkeringsduur”. Wij constateerden dat de wethouder, ook gezien eerdere uitlatingen, het principe wilde invoeren, of de mogelijkheid onderzoeken van: je krijgt een aantal maanden of jaren bijstand en wij stellen van te voren vast hoelang en daarna wordt de uitkering gestopt. Dat is een doorbreking van het principe dat de bijstand voor onbepaalde tijd wordt toegekend, nooit wordt vooraf gezegd hoelang het gaat duren. Met het voorstel van de wethouder worden de rechten van bijstandsgerechtigden verder op losse schroeven gezet. Hierop diende het SP-raadslid Van der Pligt een amendement op de begroting in, waarin gevraagd werd de passage te schrappen. Ondertussen publiceerde het actiecomité DwangarbeidNee een artikel op internet waarin de plannen van de wethouder werden gehekeld. Het artikel werd enige duizenden malen gedownload van de weblog van het comité en ook op Facebook en Twitter ontstond de nodige reuring. Binnen GroenLinks, de partij van de verantwoordelijke wethouder, ontstond discussie over haar plannen. In een vakbondscafé, waar zeventig kaderleden van de vakbonden en vertegenwoordigers van andere belangenorganisaties zoals Doorbraak en de Bijstandsbond aanwezig waren op vrijdag 25 oktober, publiceerde het actiecomité DwangarbeidNee een rapport, waarin de misstanden in de Amsterdamse reïntegratie-industrie en de dwangarbeid die is ingevoerd aan de kaak werden gesteld. Daarover verschenen publicaties in onder andere Het Parool. Kort gezegd komt het erop neer, dat met concrete voorbeelden werd aangetoond dat de grote druk die in Amsterdam wordt uitgeoefend op bijstandsgerechtigden en die de wethouder dus nog verder wil opvoeren, desastreuze gevolgen heeft voor het welzijn en de leefsituatie van veel mensen.

Preadvies

Het college van burgemeester en wethouders publiceerde ondertussen een preadvies op het amendement van raadslid Maureen van der Pligt. Het preadvies luidde: “Het College erkent dat wie bijstand nodig heeft, deze moet kunnen krijgen. Bijstand is een grondwettelijk recht (artikel 20, lid 3). Het College wil de mogelijkheden verkennen om – binnen de grenzen van de wet – nog sterker dan nu het uitgangspunt te benadrukken dat iedereen in de eerste plaats zelf verantwoordelijk is om in zijn levensonderhoud te voorzien en bijstandsverlening daarom doorgaans van tijdelijke aard moet zijn. De wet biedt ook de mogelijkheid om bijstand voor een gesloten periode toe te kennen. De motie lijkt ertoe te strekken dit onderzoek op voorhand te blokkeren. Met een verkenning van juridische mogelijkheden komt echter de naleving van bestaande wetten op geen enkele wijze in het geding. De uitkomsten van dit onderzoek zullen met de Raad worden gedeeld, voordat verdere stappen worden genomen. Ons College ontraadt derhalve aanneming van dit voorstel.” In eerste instantie dachten wij, dat in de commissie Werk en Inkomen van de gemeenteraad over het voorstel gediscussieerd zou worden, maar het bleek dat het besproken zou worden in de commissie Financiën op woensdagavond 30 oktober en dat de woensdag daarop al over de amendementen op de preadviezen gestemd zou worden, zodat de vergadering van de commissie Werk en Inkomen daarna als mosterd na de maaltijd zou komen. Wellicht heeft men gehoopt het voorstel onopvallend in de begroting te flansen, zodat wij met voldongen feiten geconfronteerd zouden worden als het onderzoek al in volle gang was. En wij willen geen onderzoek naar tijdelijkheid van de bijstand, want dan is het hek van de dam wat de rechten van bijstandsgerechtigden betreft. Daarom trokken wij woensdagavond met een grote groep naar het stadhuis om ons ongenoegen te laten blijken en in te spreken. Anke namens de Bijstandsbond, Rachid van Doorbraak namens het actiecomité DwangarbeidNee en Maaike namens de FNV. Maaike las een brief voor van de FNV waarin ze de plannen afkeuren en aangaven te zullen gaan bestrijden en monitoren.

Toneelstukje

Vervolgens speelde zich het volgende toneelstukje af. Na de insprekers wilde wethouder Hilhorst wel reageren. Hij begon met te zeggen dat hij de actievoerders gerust kon stellen. “De bijstand is een grondwettelijk recht”, zei hij “en het is nooit onze bedoeling geweest te werken buiten de wet. Dus als jullie het hebben over de tijdelijke bijstand dan bedoelen wij daarmee dat je het krijgt zolang het nodig is. Zoals een van de insprekers al zei, het hele leven is tijdelijk, dus ook de bijstand. Wij willen alleen maar benadrukken dat de bijstand tijdelijk is. Ik ga er niet teveel over zeggen, daarover moeten jullie maar discussiëren met wethouder Van Es. Maar morgen komt er een brief van de wethouder Werk en Inkomen waarin de misverstanden die bij de actievoerders leven worden weggenomen. Ik kan de actievoerders echt geruststellen wat dat betreft.” Daarop klonk geroep uit de zaal. “U werpt een mist op”, etc. Daarop greep de voorzitter in. De wethouder was niet in de gelegenheid om verder te reageren. Maar even later maakte de vertegenwoordiger van de SP, Laurens Ivens, van zijn positie als gemeenteraadslid gebruik van zijn spreektijd om opheldering te eisen. Hij wilde duidelijkheid. Gaat het college het preadvies nu intrekken? Gaat het college het amendement van de SP om de passage te schrappen nu wel steunen? Daarop bleek tijdens wat heen en weer gepraat dat dit niet het geval was. Er komt een erratum op het preadvies. Dat erratum (een soort toevoeging) houdt in dat de zinsnede “bijstand tijdelijk toekennen” wordt geschrapt en in het erratum nader toegelicht. Daarop leverde Marco de Goede van GroenLinks een bijdrage: “Ik begrijp dat het allemaal een groot misverstand is en dat erratum gaat dat herstellen. Want het is, begrijp ik, nooit de bedoeling geweest een tijdelijke bijstand in te voeren op de manier die de actievoerders noemen.”

De tekst van het erratum en de brief van de wethouder waren er niet en er gaat woensdag, dus zonder verdere discussie in de gemeenteraad, over gestemd worden. De ronde van commentaren van de gemeenteraadsleden werd verder afgewerkt. Niemand van de gemeenteraadsleden voelde zich geroepen om na afloop van de inspraakverhalen van onder andere ons actiecomité vragen te stellen aan de insprekers. Geen vragen over verduidelijkingen en opmerkingen. In de commentaren op de begroting gingen de gemeenteraadsleden niet verder op de kwestie in. Behalve dus de SP, zoals hierboven blijkt, maar ook mevrouw Poot van de VVD maakte een korte opmerking waarin zij wel erg wilde benadrukken dat de VVD erg voor een tijdelijke bijstand is.

Er komt dus een onderzoek in hoeverre de tijdelijkheid van de bijstand verder kan worden benadrukt, maar binnen de wet (een onderzoek zonder dat het ingevoerd is, is per definitie binnen de wet) en er wordt geen juridisch onderzoek ingesteld naar de juridische mogelijkheden voor de toekenning van bijstand in een afgesloten periode, zoals in het preadvies staat. Of toch wel?

Wethouder Van Es is tevens voorzitter geworden van de Werkkamer waarin in het kader van het sociaal akkoord de onderhandelingen worden gevoerd tussen werkgeversorganisaties, vakbonden en de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) over nadere invulling van de nieuwe Participatiewet die per 1 januari 2015 moet worden ingevoerd. Als wethouder laat zij op kosten van de gemeente een onderzoek uitvoeren om de tijdelijkheid van de bijstand verder te benadrukken en sommige groepen bijstandsgerechtigden – als een van de aspecten van haar beleid – nog scherper onder druk te zetten. Zo kan ze met haar andere pet op een stempel drukken op de onderhandelingen in de Werkkamer.

In Het Parool van vandaag staat een artikel, dat Wethouder Andrée van Es (Werk en Inkomen) afziet van haar voornemen bijstandsuitkeringen voor Amsterdammers tijdelijk te maken. Dat idee, ingegeven door de wens werklozen aan het werk te helpen, blijkt juridisch onhaalbaar. De wethouder wordt in de krant geciteerd. Dit maakt de verwarring alleen maar groter. Gistermiddag erkende Van Es volgens de krant dat de FNV gelijk heeft en dat de wet inderdaad geen ruimte biedt voor het tijdelijk maken van een uitkering. “We hebben het onderzocht, maar het kan niet. Zelfs een afspraak waarin de uitkering voor een jaar wordt toegekend, en dat we daarna verder zien, mag helaas niet.”

Van Es benadrukt dat het nooit haar bedoeling was werklozen na een paar maanden hun uitkering af te pakken, maar dat ze die Amsterdammers vooral wil stimuleren elke kans te pakken. “Bijstand is een grondwettelijk recht, daar wil ik niet aan tornen. Maar ik zie te veel voorbeelden van bijstandsgerechtigden, ook jonge Amsterdammers, die een tijdelijke baan laten lopen omdat ze het te veel gedoe vinden.”

“En tegelijk weet ik dat sommige mensen die in de bijstand terechtkwamen toen ik jong was, daar nooit meer zijn uitgekomen,” aldus de wethouder. “Dat wil ik voorkomen, en als dat betekent dat ik dan word gezien als boosdoener, dan moet dat maar.” Tot zover de krant. Onduidelijk wat Van Es nou precies gewild zou hebben. Wel of geen bijstand over een afgesloten periode? En hoezo blijkt het nu ineens jurdisch onmogelijk te zijn volgens haar zelf, na een paar dagen? Had ze dat niet meteen kunnen constateren? De waarheid is, dat ze politiek gewoon teruggefloten is onder druk van het actie-comite en politieke tegenstanders van haar onderzoek. En komt er nu helemaal geen onderzoek? Onduidelijk.

Piet van der Lende

woensdag 30 oktober 2013

Oproep

Oproep actiecomite Dwangarbeidnee

Vanavond 30 october is de tweede ronde behandeling begroting 2014 gemeente Amsterdam. Daarin staat het vreselijke plan om de bijstand nog verder te verslechteren en in te zetten om van bijstand indien noodzakelijk, een tijdelijke toekenning te maken. Waarschijnlijk met nog meer druk en dwang om mensen de bijstand uit te krijgen en niet naar betaalde banen die er nauwelijks zijn. Vertegenwoordigers van het actiecomite en anderen zullen inspreken.

In de Stopera, Rooszaal 0239 om 19.30 uur. Verzamelen 19.00 uur bij de ingang van de stopera aan de kant van het standbeeld van Spinoza.

Wij roepen iedereen op met ons mee te gaan om ons ongenoegen te laten horen. We zijn van plan in de zaal onze bekende T-shirt aan te trekken. Als je geen T-shirt hebt, ze worden meegenomen naar de vergadering. De vergadering van het dwangarbeid nee comite van vanavond gaat niet door. Wel kunnen we informeel na afloop of vooraf overleggen.

Reageer ook op een stuk van gemeenteraadslid Jan Hoek op joop.nl over het recente rapport van het actiecomite dwangarbeidnee.

http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/23633_dwangarbeid_leeftijdsdiscriminatie/


Groen Links politici reageren op klachten over dwangarbeid

Groen Links politici reageren op Joop.nl op het rapport over dwangarbeid in Amsterdam. Al die klachten die daar genoemd worden, ach, dat zijn subjectieve interpretaties van mensen die een dubbele agenda hebben. Gemeenteraadslid Jan Hoek is zelf in het Amsterdamse Bos geweest, en er is niets aan de hand. Dat gezeur van mensen over werken met behoud van uitkering moet maar eens afgelopen zijn. Ene Hans Groen, bestuurder van Groen Links Midden Drente, maakt het rapport verdacht. Het voldoet niet aan de methodische vereisten voor een wetenschappelijk onderzoek en is dus niet waar. De ontstellende arrogantie van de macht. Reageren, mensen!

Piet van der Lende

http://www.joop.nl/opinies/detail/artikel/23633_dwangarbeid_leeftijdsdiscriminatie/

zaterdag 26 oktober 2013

Dwangarbeid in Rotterdam

Lang, afschuwelijk verhaal in Volkskrant Magazine over academici die in Rotterdam papier moeten prikken, gestigmatiseerd worden en totaal rechteloos zijn waarbij ze er vreselijk onderdoor gaan. Dwangarbeid in optima forma. Geeft goed weer hoe de mensen het ervaren met interviews van een stuk of 5 betrokkenen. Maar ja, op internet dus niet te lezen geloof ik.

Rapport over dwangarbeid in Amsterdam

Rapport over arbeidsbemiddeling, vrijwilligerswerk en dwangarbeid in de gemeente Amsterdam. Een verslag van ervaringen met de 'stille revolutie' in de tweede helft van 2012 en in 2013.

Rapport in pdf

Rapport in docx

zondag 20 oktober 2013


Oproep van de Bijstandsbond. Fatsoenlijk werk voor een fatsoenlijk loon. Vakbondscafé vrijdagavond 25 oktober 2013. 20.00 tot 22.00, bij HTIB, 1e Weteringplantsoen 2c, Amsterdam georganiseerd door de FNV. Komt allen!

De regering heeft het over een participatiemaatschappij. Daar zouden we naar toe moeten. Als vervanging van de welvaartstaat?

De regering vindt dat burgers meer activiteiten moeten gaan verrichten in de maatschappij: een nieuw soort burgerplicht. Voorzieningen die wegvallen als gevolg van bezuinigingen kunnen dan in stand gehouden worden zoals de langdurige zorg. Werkt dat?

Waar al langer verzet en discussie over is,  is dat mensen met een bijstandsuitkering en dus zonder loon verplicht worden tot het verrichten van werk. Het standpunt van de FNV is dat werk moet lonen. Dat gaat ook in tegen het *Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens.
Hierover praten wij in het vakbondscafé op vrijdag 25 oktober met u en met:

Maaike Zorgman: *Zwartboek FNV: werken in de bijstand
Desiree en Rachid: *ervaringsdeskundigen
Piet van der Lende: * Eerste presentatie van een Zwartboek over dwangarbeid in Amsterdam. Misstanden op het gebied van reintegratie en werken met behoud van uitkering in de gemeente Amsterdam in 2012 en 2013 in kaart gebracht.
Act van Els:* Na de pauze een act over werken met behoud van uitkering*

Contactpersonen voor deze avond: Rob Marijnissen (06-531.78.715, rbmarijnissen@gmail.com) en Jan Bakker ( 020 – 675.16.64, jaba@janbakkerlanguages.nl)

vrijdag 18 oktober 2013

Op vrijdagmiddag 8 november en op woensdagmiddag 20 november om 14.00 uur organiseren de Bijstandsbond en de Wereldse Wijk in Amsterdam West een bijeenkomst met als thema de actualiteit van de bijstand en de bedoelingen van de nieuwe Participatiewet die de bijstand gaat vervangen. De bijeenkomsten worden gehouden in de ruimte van  de Stichting Bewoners Platform Oud West (SBOW) 1e Helmersstraat 106 M  te Amsterdam 

Inleidingen van Sofie Meekel en Marc van Hoof, advocaten van het advocatenkantoor VHM Advocaten die nauw samenwerken met de Bijstandsbond. Zij zullen de recente maatregelen in het kader van de bijstand behandelen en een blik vooruit werpen op hoe de nieuwe Participatiewet, die de bijstand gaat vervangen eruit komt te zien.
Tevens zal de overlevingsgids voor de minima op 20 november officieel worden gelanceerd waarvan nu een proefversie draait. Het is een website met tips voor mensen met een minimuminkomen over hoe te overleven in deze tijd van bezuinigingen. De overlevingsgids kent drie soorten tips:  algemene tips die voor alle inwoners van Nederland gelden, tips voor inwoners van Amsterdam en in het bijzonder tips voor inwoners van Amsterdam West. Het website adres is http://www.overlevingsgids.net maar er is ook een applicatie voor android telefoons die kan worden gedownload in de Google Play Store. Trefwoord: bijstandsbond of overlevingsgids.

Andere deskundigen uit de buurt worden uitgenodigd.

dinsdag 17 september 2013

De overlevingsgids voor de minima

Mededeling De Bijstandsbond is bezig met het ontwikkelen van de 'overlevings-gids voor de minima'. Tips, aanwijzingen en mogelijkheden om in de maatschappij en in bureaucratische doolhoven te overleven. De gids bevat ook verwijzingen waar je terecht kunt met bepaalde vragen en verwijzingen naar interessante internetsites. Van de eerste versie, die nog wordt uitgebreid is een voorbeeld gemaakt op http://www.euromarsen.dds.nl De website kan als applicatie worden gedownload in de Google Play store voor mensen met Android smartphones. Ga naar Google Play Store op je telefoon, tik in het zoekvenster 'bijstandsbond' of 'overlevingsgids' en download de applicatie (app) op je mobiele telefoon of tablet. Er zal ook regelmatig niets in deze app worden gepubliceerd. Er is nog geen app voor Apple. Binnenkort zal ook een app van het comite dwangarbeidnee de lucht ingaan met verwijzingen naar de weblog. Die kun je dan ook downloaden op je telefoon of tablet. Voor tips hoe te overleven, commentaar en aanbevelingen kun je altijd contact opnemen. Ik hoop op veel reacties. Piet van der Lende

maandag 5 augustus 2013

Het comité Stop Bezuinigingen roept op tot een demonstratie op zaterdag 21 september in Amsterdam

UITNODIGING

Beste mensen,

Het comité Stop Bezuinigingen roept op tot een demonstratie op
zaterdag 21 september in Amsterdam tegen de bezuinigingsplannen van
Rutte-2. De demonstratie start om 13 uur op het Beursplein en loopt
via Dam, Rokin en Amstel naar de Dokwerker, waar een slotmanifestatie
is. Ter voorbereiding op deze demonstratie is er een grote
actievergadering gepland. We nodigen je daar hierbij voor uit.

- Datum: Vrijdag 30 augustus
- Tijd: 19.30 uur
- Plaats: Amsterdam (locatie volgt)

Deze VVD/PvdA-regering heeft opnieuw miljarden aan bezuinigingen
aangekondigd.  Daarmee worden de kosten van de door de banken
veroorzaakte crisis afgewenteld op kwetsbare groepen in de
samenleving. Ondertussen worden bonussen, belastingontwijking en
topinkomens niet aangepakt door het kabinet. De Nederlandse bevolking
pikt dit niet langer en wendt zich nu massaal af van dit kabinet. Het
is tijd om het tij te keren en te kiezen voor een progressief
alternatief waarin solidariteit tussen bevolkingsgroepen voorop staat.

Als je organisatie ook aan wil sluiten stuur dan onderstaand strookje
terug naar info@stopbezuinigingen.nl

Met vriendelijke groet,

Comité Stop Bezuinigingen
http://www.stopbezuinigingen.nl

Tot nu toe zijn de volgende organisaties bij het comité betrokken:

Bijstandsbond
Campagne Haal het geld waar het zit
DIDF, vereniging van arbeiders uit Turkije
FNV Bondgenoten afdeling Amsterdam
Grenzeloos / Borderless
GroenLinks Amsterdam
Hete Herfst
Internationale Socialisten
Komité Marokkaanse Arbeiders Amsterdam KMAA
Landelijk Beraad Marokkanen
Platform Stop Racisme en Uitsluiting
ReINFORM, Greeks living in the Netherlands
Steuncomité sociale strijd
Stichting Nederland Bekent Kleur
Vakbondsstrijd Vecht voor je Recht

woensdag 31 juli 2013

onderzoek SP onthullend

31-07-2013. We wisten het eigenlijk wel, zeggen het al jaren en andere onderzoeken hebben het ook aangetoond, maar er staan ook nieuwe dingen in het SP rapport op basis van een enquete onder 1700 bijstandsgerechtigden die van april tot juli werd gehouden. Het rapport geeft een waarschijnlijk vrij getrouw beeld van de ervaringen van de totale populatie bijstandsgerechtigden. Het is toch is het weer een schokkend rapport.

Bijstandsgerechtigden worden vaak met de nek aangekeken door de rest van de maatschappij, de uitkering is te laag om van rond te komen, bijna de helft is ziek of arbeidsongeschikt terwijl de sociale diensten daar weinig of geen rekening mee houden, mensen zijn niet op de hoogte van mogelijke aanvullende inkomensmogelijkheden en worden daar ook niet over voorgelicht want dan gaat het de gemeenten teveel geld kosten, er wordt sowieso geen maatwerk geleverd door de sociale diensten, mensen  worden als nummers behandeld, de gemeenten bieden werkzoekenden geen daadwerkelijke effectieve ondersteuning bij het zoeken van werk en er wordt misbruik gemaakt van het feit, dat het overgrote deel van de bijstandsgerechtigden graag (aangepast) werk wil en daar ook actief naar zoekt door mensen met mooie beloften te werk te stellen met behoud van uitkering of beneden het minimumloon.

geen uitzicht

De meerderheid van die tewerkgestelden geeft aan geen enkel uitzicht te hebben op beter en al jaren in die situatie te zitten. Bijstandsgerechtigden met hun goede wil worden op grote schaal misbruikt als extra goedkope arbeidskrachten, die anderen van de arbeidsmarkt moeten verdringen om zo door concurrentie de lonen omlaag te krijgen. In plaats van werkzoekenden te helpen duurzaam uit de uitkering te komen wordt de meerderheid van de uitkeringsgerechtigden met sollicitatieplicht alleen maar onder druk gezet eenmaal of vaker in de week te solliciteren, zijn er geen vakopleidingen en cursussen, wordt voortdurend gedreigd met sancties en strafkortingen die ook worden uitgedeeld om op die manier de uitstroom te bevorderen door mensen uit de uitkering te pesten. Zodat mensen uit wanhoop onderbetaalde flexibele baantjes nemen of een beroep doen op hun naaste omgeving of hun spaarcenten opmaken om maar van het gelazer van de sociale dienst af te zijn.

schokkend

Ik zeg het een beetje in mijn eigen bewoordingen, zo staat het niet letterlijk in het rapport, maar daar komt het wel op neer. Ronduit schokkend is om te lezen dat 21 procent van de respondenten werkt voor de uitkering. Bijna een op de drie respondenten van die groep (31 procent) al langer dan twee jaar. Zij blijven hiermee afhankelijk van de bijstandsuitkering en hebben geen mogelijkheid om door te stromen naar een reguliere baan. Daarmee is duidelijk dat het langdurig werken met behoud van uitkering reeds een hoge vlucht heeft genomen. Opmerkelijk is dat meer dan de helft van de respondenten (55 procent) die werkt met behoud van uitkering, werk verricht dat normaal gesproken door iemand in loondienst wordt gedaan.
Vierendertig procent zegt dat het om additioneel werk gaat. Opvallend is dat er opnieuw veel reguliere werkzaamheden worden verricht door mensen die met behoud van een uitkering aan het werk zijn. Bijstandsgerechtigden werken in de groenvoorziening, in de huishoudelijke zorg bij de kinderopvang, als receptionist, in een restaurant en in de administratie en verkoop.

Drie kwart (76 procent) van de bijstandsgerechtigden die werkt met behoud van een uitkering zegt dat er geen uitzicht is op een betaalde baan met een vast contract. Voor slechts 10 procent van de respondenten is er de mogelijkheid om via het werken met behoud van uitkering uiteindelijk uitkerings onafhankelijk te worden. Het streven van het werken met behoud van uitkering om mensen na zes maanden uit te laten stromen naar een baan op de reguliere arbeidsmarkt lijkt slechts incidenteel te worden behaald.

aanbevelingen en oorzaken

De aanbevelingen van het rapport liggen een beetje in het verlengde van het bovenstaande, namelijk het omgekeerde. Er moet rekening worden gehouden met de mogelijkheden van bijstandsgerechtigden, maatwerk geleverd, vakopleidingen moeten worden opgestart, de voorlichting moet verbeteren, etc. In het rapport wordt niet ingegaan op de nieuwe Participatiewet, waarbij ik geloof anderhalf miljard op de Wajong, de WSW en de bijstand moet worden bezuinigd. Uit het rapport blijkt, dat de gemeenten de verantwoordelijkheden van de steeds verder gaande decentralisatie onder druk van de bezuinigingen helemaal niet aankunnen, en dat door die decentralisaties de rechten van de burgers zwaar onder druk komen te staan, waarbij iedereen ook nog verschillend behandeld wordt, moet je dat wel willen? Ik wil geen zwartkijker zijn, maar als de Partcipatiewet met nog verdergaande decentralisatie doorgaat kunnen we over vier jaar een rapport maken dat het allemaal nog veel erger is geworden.

tenzij....

Tenzij... de werklozen in opstand komen tegen waar het allemaal om draait, de massawerkloosheid, er zijn geen banen, de bezuinigingen op de mensen die het minste hebben en het in de steigers zetten van de repressieve controlemaatschappij om de mensen op de onderste treden van de maatschappelijke statusladder eronder te houden. Het ziet er niet naar uit dat de bijstandsgerechtigden na jarenlang gekoeionneerd te zijn nu eindelijk massaal in opstand komen, maar je weet nooit, als bestuurder zijnde. Het is die geheimzinnige 'stille kracht' of het gevaar in Laboewangi waar je als onderdrukkende bestuurder voor op moet passen. Tenslotte hebben we op 21 september om maar eens wat te noemen weer een demonstratie in Amsterdam die begint op het Beursplein en naar de Dokwerker voert. Je weet maar nooit.
Door die bezuinigingen moeten klantmanagers targets halen, uitstroomcijfers, het geeft niet hoe, en andere targets, bij een grote caseload, dwz het aantal klanten dat je hebt als casemanager, en dan krijg je dat mensen behalve door de rest van de maatschappij ook door de overheidsinstanties slecht behandeld worden. De relatie met de massawerkloosheid wordt in het rapport niet gelegd. Je kunt de mensen nog zo goed begeleiden, en scholen, maar als die banen er niet zijn houdt het ook op.

Piet van der Lende

Het onderzoek is te downloaden op http://www.sp.nl/

dinsdag 9 juli 2013

Strenger beleid voor werklozen in de WWB per 1 juli

Per 1 juli zijn een aantal maatregelen voor bijstandsgerechtigden ingevoerd die tot nu toe weinig aandacht hebben gekregen. Een van die maatregelen is het strengere beleid bij werklozen in de bijstand die na een oproep om over betaald werk of de toeleiding naar betaald werk te praten niet komen opdagen. Of die naar het oordeel van de sociale dienst niet voldoende meewerken aan een onderzoek naar een aangeboden voorziening. Tot 1 juli goldt, dat iemand die niet kwam om te praten over reintegratie of een traject naar betaald werk een afstemming kon krijgen, afgestemd op de persoonlijke omstandigheden waarmee rekening moest worden gehouden. Je kon dan bijvoorbeeld eerst een waarschuwing krijgen, daarna 30% enzovoort. Na 1 juli hebben de gemeenten de beleidsruimte om automatisch meteen over te gaan tot volledige opschorting van de uitkering en daarna stopzetting, zonder aanzien des persoons. Overigens bestaat er onder juristen en ambtenaren grote verwarring over de interpretatie en motivatie van de nieuwe maatregel. Juristen begrijpen de teksten die op de maatregel betrekking hebben nauwelijks In de praktijk is daarmee de individuele beoordeling van de maatregel of afstemming afgestemd op de omstandigheden van persoon of gezin ene dode letter geworden.  De uitkering wordt opgeschort of stopgezet en je zoekt het maar uit. Van de website Kluwer Schulinck

Verruiming opschortingsmogelijkheid?

Verder staat in de Verzamelwet ook een wijziging van artikel 17 lid 2 WWB. Dit lid wordt aangepast om effectiever te kunnen optreden naar uitkeringsontvangers die niet verschijnen op een uitnodiging voor re-integratieactiviteiten. Met de wijziging wil de wetgever duidelijk maken dat het meewerken aan re-integratieactiviteiten wel onder de medewerkingsplicht valt. Als gevolg daarvan wordt het mogelijk om in die situaties ook het recht op bijstand op te schorten. Het is opmerkelijk dat deze wijziging is verwerkt in artikel 17 en niet in artikel 54 WWB. Bovendien maakt de toelichting op de wijziging het niet duidelijker. De vraag is dan ook in welke situaties het mogelijk is de opschorting toe te passen. Laten we hopen dat jurisprudentie snel duidelijkheid geeft.

maandag 8 juli 2013

Verslag enquêteactie Laarderhoogteweg van het comité DwangarbeidNee

Verslag enquêteactie Laarderhoogteweg van het comité DwangarbeidNee
 Inleiding

Het actiecomité DwangarbeidNee heeft op maandag 27 mei, woensdag 29 mei, dinsdag 4 juni en donderdag 6 juni 2013 bij het Praktijkcentrum DWI aan de met prikkeldraad omgeven Laarderhoogteweg 51 een enquête gehouden onder de mensen die daar werken met behoud van uitkering. Mensen die in het pand werken verrichten werkzaamheden als
– werkschoenen poetsen van collega’s en werkmeesters;
– werkkleding strijken van collega’s en werkmeesters;
– formulierenbrigade;
– printerpapier vervangen;
– houtjes lakken en schuren;

Doel van het houden van de enquête was om te horen hoe men het werken met behoud van uitkering op de Laarderhoogteweg ervaart. In totaal heeft het comité 37 enquêtes afgenomen.

Bevindingen

- Van de 37 ondervraagden werken er 35 met behoud van uitkering.
- De meerderheid (29) heeft nog maar kort (korter dan een jaar) een uitkering
- De helft (19) werkt er korter dan drie maanden. Twee van de ondervraagden werken er al 3 jaar.
- van de 37 ondervraagden werken er 25 ten minste 32 uur per week.
- 32 van de ondervraagden geven aan dat de trajectvergoeding die ze krijgen veel lager is dan de reiskosten die ze maken.
- 15 van de ondervraagden geven aan dat ze in de schulden zijn gekomen door het werken behoud van uitkering.
- 21 geven aan dat DWI hen verschillende beloftes heeft gedaan, die DWI vervolgens dan niet na kwam.
- 26 van de ondervraagden geven aan dat ze het erg vinden om gratis te moeten werken.
- Vrijwel alle ondervraagden (34) hebben liever een gewone betaalde baan met een minimumloon dan een uitkering.
- Vijfentwintig van de ondervraagden ervaren een sfeer van wantrouwen: ze moeten in dit traject, omdat DWI ervan uit gaat dat ze ‘uitvreters’ zijn. Ze voelen zich ook geïntimideerd door de DWI.
- 14 ondervraagden hebben al eens een strafkorting gehad.
- Iets meer dan de helft (20) ervaart de Laarderhoogteweg als een gevangenis. Men voelt zich gekleineerd.
- 20 van hen geeft aan dat als ze ziek zijn, de DWI hen onder druk zet toch te komen.
- 19 van de ondervraagden geven aan dat de DWI naar medische gegevens vraagt waar de DWI hen volgens hen niet naar mag vragen.
- 21 van hen had recente werkervaring toen ze op de Laarderhoogteweg
kwamen.
- Een ruime meerderheid (26) geeft aan dat ze door hun aanwezigheid op Laarderhoogteweg nauwelijks tijd overhouden om een echte baan te
vinden.
- 19 van hen geven aan dat ze verwachten dat ze door de trajecten van de DWI nooit meer aan echt werk komen.

Conclusie

De gevolgtrekking die we op grond van de hierboven gepresenteerde resultaten kunnen trekken is dat de het werken op de Laarderhoogteweg niet wordt gewaardeerd. Het werk wordt als een strafexercitie ervaren. Een exercitie waar ze dan ook nog eens niets mee opschieten aangezien ze door dat alles niet aan werk zoeken toekomen. Mensen raken ernstig gedemotiveerd en komen zo in een eeuwige cirkel terecht.

Verhalen die we hoorden

Hieronder, in willekeurige volgorde, een aantal van de verhalen die ons werden verteld.

Trajectvergoeding
Veel mensen klagen over het verschil tussen het bedrag van de trajectvergoeding en het bedrag dat ze daadwerkelijk kwijt zijn aan reiskosten. Sommige mensen krijgen kennelijk die 20 euro niet. DWI heeft hen daarvan niet op de hoogte gesteld, ze moeten er zelf achter komen en het zelf ter sprake brengen. En ook dan is die 20 euro veel te weinig vaak.

Vergoeding kinderopvang
Deze is er helemaal niet en dat is lastig voor (met name) alleenstaande moeders, en die werken er ook.

Strafkorting
Mensen die te laat komen of afwezig zijn , maar ook mensen die voor hun mening uitkomen, krijgen regelmatig een strafkorting opgelegd. Deze is meestal 30% van de uitkering en nogal eens wordt deze korting zonder nader schriftelijk bericht uitgevoerd. Soms krijgen mensen geen strafkorting als ze te laat komen, dan moeten ze de tijd inhalen, ook als je een geldige reden had.

Schulden
Veel mensen raken (verder) in de schulden omdat het traject hen geld kost. Zij moeten bijvoorbeeld brommerbrandstof of ov-abonnementen kopen om op de werkplek te komen. Daarnaast moeten mensen met kinderen iemand zoeken om de kinderen naar school te brengen en na school op te vangen, wat dikwijls geld kost. Als daar ook nog een strafkorting bovenop komt, zijn de rapen gaar. Overigens zijn mobiele telefoons verplicht, maar wie er geen heeft, krijgt er niet een vergoed.

Werkmeesters en ander DWI-personeel
Er zijn ongeveer 40 ‘werkmeesters’. Er zijn veel klachten over hen. Je mag officieel nu wel naar buiten in de pauze, maar van sommige van de werkmeesters mag dit niet. In de pauze bellen is niet toegestaan. De consulenten van de medewerkers zijn tegelijk ook hun klantmanager waardoor ze het idee hebben bij niemand terecht te kunnen met hun klachten over de werkmeesters.
Ook over de consulenten/klantmanagers zijn veel klachten. Wanneer men bijvoorbeeld klaagt over de reiskosten, krijgen ze dingen te horen als “kom maar lopend” of “je moet maar fietsen”, terwijl ze van Osdorp of Geuzenveld moeten komen. Ook vertelde een mevrouw ons dat haar consulent/klantmanager in de kantine openlijk en op luide toon haar financiële situatie ter sprake bracht zodat iedereen mee kon luisteren. Een meneer vindt dat de DWI ‘de boel aan het flessen is’ onder andere omdat zij niet op de Laarderhoogteweg naar werk mogen zoeken en hij en anderen zijn ervan overtuigd dat de consulenten/klantmanagers helemaal niet willen dat de dwangarbeiders een baan vinden.

Beloftes
De DWI maakt vaak beloftes niet waar. Zo moeten sommige mensen die al op de Laarderhoogteweg werken, elders, bijvoorbeeld in de bouw, zonder salaris werken in het kader van een zogenaamde ‘proefperiode’, maar wanneer deze verstreken is, moeten ze weer terug naar de Laarderhoogteweg. Zij worden daar in de bouw dan vervangen door andere klanten van de DWI. Wat ook gebeurt, is dat wanneer het personeel van schoonmaakbedrijven met vakantie gaat, zoals in de zomervakantie, de DWI cliënten van de Laarderhoogteweg als vakantiekrachten ter vervanging stuurt, zonder salaris, in het kader van een ook weer zogenaamde ‘proefperiode’. Wanneer de schoonmakers terug van vakantie gekomen zijn, moeten zij weer terug naar de Laarderhoogteweg.
Een ander verhaal: DWI had iemand beloofd dat hij door op de Laarderhoogteweg te
werken een heftruck- en een VCA-certificaat zou krijgen. Maar daar kwam niks van terecht.

Discriminatie
Veel mensen voelen zich gediscrimineerd.

Ziek melden
Wanneer mensen ziek zijn, worden ze eerst onder druk gezet toch te komen; “take a paracetamol and come here!” Wanneer dit niet helpt, wordt er vertrouwelijke medische informatie geëist; “let me see your prescription!” Dit terwijl er bijvoorbeeld helemaal geen ‘prescription’ is, omdat de huisarts had gezegd dat het gewoon een kwestie is van thuis in bed uitzieken.

Formulierenbrigade
Sommige medewerkers zitten in de formulierenbrigade. Er zijn veel klachten over de werkwijze. Met de werkbegeleider is weinig overleg mogelijk, waardoor men de klanten van de formulierenbrigade vaak tekort moet doen.  

zondag 7 juli 2013

Inspectie SZW gaat onderzoek uitvoeren naar principe van tegenprestatie zoals tot nu toe uitgevoerd door gemeenten

In een brief aan de Tweede Kamer, gedateerd 5 juli, kondigt de staatssecretaris van Sociale Zaken Jetta Klijnsma aan, dat de Inspectie SZW een onderzoek gaat uitvoeren naar het principe van de tegenprestatie zoals dat in de WWB wordt uitgevoerd door de gemeenten. Het onderzoek zal in october 2013 worden gepubliceerd. Hieronder het gedeeelte uit de brief van de staatssecretaris dat daarop betrekking heeft.

Onderzoek uitvoering tegenprestatie

Tijdens het AO WWB-maatregelen van 5 juni jl. hebben verschillende fracties aangedrongen op een onderzoek naar de tegenprestatie. Ik heb uw Kamer toegezegd een onderzoek te laten doen naar de uitvoering van de tegenprestatie in de WWB. Er is overleg gevoerd met de Inspectie SZW over het toegezegde onderzoek. De Inspectie SZW kan het onderzoek naar de uitvoering van de tegenprestatie in de WWB uitvoeren onder gemeenten. De verwachting is dat de Inspectie de resultaten begin oktober 2013 kan opleveren.
Na ontvangst van de bevindingen zal ik uw Kamer hiervan op de hoogte stellen. Op basis daarvan zal worden aangegeven hoe gemeenten handvatten kunnen worden geboden rond de uitvoering van de tegenprestatie in de WWB.
Met deze brief kom ik mijn toezegging na dat ik uw Kamer voor het zomerreces informeer wie het onderzoek gaat uitvoeren.